Συμπέρασμα
Η UNESCO ορίζει την συμπερίληψη ως «μία διαδικασία για την αντιμετώπιση και την ανταπόκριση στην ποικιλομορφία των αναγκών όλων των παιδιών, των νέων και των ενηλίκων μέσω της αύξησης της συμμετοχής στην καλλιέργεια της μάθησης και μέσω της μείωσης και εξάλειψης του αποκλεισμού μέσα και από την εκπαίδευση». (UNESCO, 2009, σ. 8-9) Στα μαθήματα χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος της ομαδοσυνεργατικής διδασκαλίας, με στόχο την αλληλεπίδραση και τη συνεργασία μεταξύ μαθητών που δεν έχουν την ίδια μητρική γλώσσα, ώστε να ενισχυθούν οι διαπροσωπικές τους σχέσεις, στο πλαίσιο της συμπεριληπτικής κουλτούρας. Τα μαθήματα είχαν σαν στόχο την απαρχή δημιουργίας μιας σχολικής κοινότητας που εστιάζει στο τρίπτυχο ασφάλεια-αποδοχή-συνεργασία. Το κάθε παιδί είναι ασφαλές μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ανεξαρτήτως πολιτισμικής ετερότητας, όταν χαίρει αποδοχής από τους άλλους. Η συνεργασία τίθεται στη βάση της συμπερίληψης και αφορά όλη την κοινωνία, μέρος της οποίας αποτελεί και το σχολείο. Μαθητές και εκπαιδευτικοί συνεργάστηκαν σε ένα πλαίσιο αλληλεπίδρασης, τόσο μεταξύ τους, όσο και με τις οικογένειες των μαθητών και με τις πολιτιστικές κοινότητες, οι οποίες βοήθησαν με τις ενδυμασίες των μαθητών. Η συνεργασία του τρίπτυχου μαθητές, εκπαιδευτικοί και οικογένεια, αναπτύσσει αξίες που άπτονται της συμπεριληπτικής φιλοσοφίας και απορρέουν από τον σεβασμό στην αξία του κάθε παιδιού, το σεβασμό στο περιβάλλον, την αποπομπή κάθε μορφή βίας και την επένδυση στην ολιστική ανάπτυξη του κάθε παιδιού. (Booth & Ainscow, 2011)
Σύμφωνα με τον Θ. Παναγιώτου, τα παιδιά που ασκούνται σωματικά βρίσκονται σε καλή ψυχοσωματική κατάσταση και συνειδητοποιούν τα οφέλη της άσκησης στη ζωή τους. Περνώντας αυτό το μήνυμα στους μαθητές μας, δίνουμε ένα αντιρατσιστικό μήνυμα, όπου όλοι αθλούνται γιατί ο αθλητισμός είναι υγεία και δεν πρέπει να υπάρχουν διακρίσεις, ούτε πρότυπα καλογυμνασμένων αθλητών, αλλά μόνο η πεποίθηση ότι ο αθλητισμός προσφέρει ψυχική ευεξία. Είναι σημαντικό να διδάξουμε μέσα από το μάθημα της Φυσικής Αγωγής την αλληλεγγύη, την υπευθυνότητα και το σεβασμό προς τους αντιπάλους. Θα πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε ότι η νίκη είναι ένα απλό αποτέλεσμα ενός παιχνιδιού και δε θα πρέπει να το αναγάγουμε σε κάτι πολύ σημαντικό για την αξία μας, αποδεχόμενοι έτσι τις ατομικές ιδιαιτερότητες όλων. (Παναγιώτου, 2021)
Με τη βοήθεια του εκπαιδευτικού, λύθηκαν κάποιες απορίες και προβλήματα στην οργάνωση των ομάδων. Ο χρόνος εργασίας στην αίθουσα πληροφορικής δεν ήταν αρκετός, αλλά οι μισοτελειωμένες εργασίες μπόρεσαν να ολοκληρωθούν με τη βοήθεια του wiki. Αρχικά υπήρξαν μικροπροβλήματα στη συνεργασία των μαθητών, τα οποία όμως λύθηκαν σταδιακά, χάρη στην πολιτισμένη συζήτηση και την άφοβη ανταλλαγή απόψεων που υπήρξε μεταξύ των μαθητών. Το αρχικά μουδιασμένο ξεκίνημα, έδωσε τη θέση του σε μια καταιγίδα ανταλλαγής απόψεων, μετά την προσαρμογή όλων των ατόμων στις απαιτήσεις των εργασιών και τους κανόνες συνεργασίας.
Η πλειοψηφία των μαθητών έμαθαν τα βήματα του χορού και είχαν ένα καλό συγχρονισμό με την ομάδα και το ρυθμό της μουσικής, τηρώντας την κυκλική φορά του χορού. Η χαρά και το κέφι ήταν έκδηλα στα πρόσωπα αυτών που χόρευαν αλλά και στους θεατές που χειροκροτούσαν στο ρυθμό της μουσικής. Στα παιχνίδια υπήρχε μεγάλος ενθουσιασμός και καλή διατήρηση της ευγενούς άμιλλας. Οι κανόνες τηρήθηκαν κατά γράμμα, με μικρές εξαιρέσεις, που δεν ξέφυγαν της αποδεκτής συμπεριφοράς. Το καλό κλίμα συνεργασίας, ο ενθουσιασμός των παιδιών, η τήρηση των κανόνων σε μεγάλο βαθμό και η ομαλή ροή των παιχνιδιών, χωρίς διαπληκτισμούς και δυσαρέσκεια, έδωσε έναυσμα για τη γενίκευση αυτής της δραστηριότητας και στις υπόλοιπες τάξεις του σχολείου.
Το τελικό συμπέρασμα, μετά την εφαρμογή των διαπολιτισμικών δραστηριοτήτων, είναι ότι οι πολιτισμικές ποικιλομορφίες μπορούν να αξιοποιηθούν ως πόροι με σκοπό την ενθάρρυνση του εκδημοκρατισμού, της σχολικής συνεκτικότητας αλλά και της κοινωνικο-γνωστικής επιτυχίας τόσο των αλλοδαπών όσο και των γηγενών μαθητών (Χατζησωτηρίου & Ξενοφώντος, 2014).
