Εισαγωγή
Τα τελευταία χρόνια, το ενδιαφέρον ερευνητών αλλά και όλων όσων σχετίζονται με την εκπαίδευση, στρέφεται στις εφαρμογές και στις υπηρεσίες του Παγκόσμιου Ιστού, Web 2.0 όπως ονομάζονται, και ειδικότερα στα ιστολόγια (blogs), τα οποία χαρακτηρίζονται ως εργαλεία κοινωνικής οικοδόμησης της γνώσης. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στην κοινωνική χρήση του Ιστού, γιατί «επιτρέπει στα άτομα να συνεργαστούν, ενθαρρύνοντάς τα να γίνουν ενεργοί συμμέτοχοι και/ή δημιουργοί γνώσης και να μοιραστούν πληροφορίες συνδεδεμένα (online)» (Gould 2010: 3). Τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά των Web 2.0 εφαρμογών είναι η διαμοίραση, η αλληλεπίδραση, η ενεργητική δημιουργία περιεχομένου και η συνεχής επικοινωνία με το ηλεκτρονικό περιβάλλον
Tο Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών της ελληνικής γλώσσας αναφέρεται στην εξοικείωση των μαθητών με την τεχνολογία των ηλεκτρονικών υπολογιστών, έτσι ώστε να αποκτήσουν ευχέρεια πρόσβασης στις πληροφορίες που παρέχονται μέσω του διαδικτύου και των πολυμέσων και στην ικανότητά τους να επεξεργάζονται στοιχειωδώς κείμενα σε Η/Υ (ΥΠΕΠΘ/Π.Ι. 2003α: 18) καθώς και στην αξιολόγηση της πληροφορίας (ό.π.: 39-40).
Tο Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Προγράμματος Σπουδών Πληροφορικής αναφέρεται «στην επίδραση των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας (…) στη γλώσσα» (ΥΠΕΠΘ/Π.Ι. 2003β: 426) και «στην απόκτηση δεξιοτήτων συλλογής, επιλογής, ανάλυσης και αξιολόγησης πληροφοριών από διάφορες πηγές (ηλεκτρονικές εγκυκλοπαίδειες, ηλεκτρονικά λεξικά, παγκόσμιος ιστός – www κ.ά.) με σκοπό την αξιοποίησή τους για τη δημιουργία ατομικών ή ομαδικών – συνθετικών εργασιών» (ό.π.: 419).
