Εισαγωγή
ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΥ ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ.
Η συνεχής οικονομική ανάπτυξη και η ταυτόχρονη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου είναι οι δεδομένοι στόχοι όλων των πολιτικών εξουσιών. Οι ανθρώπινες κοινωνίες είναι κατεξοχήν καταναλωτικές και η κατανάλωση γίνεται καταρχήν στα αναλώσιμα υλικά και στη συνέχεια στις υπηρεσίες. Μεταξύ των υπηρεσιών που παρέχονται στον καταναλωτή ο τουρισμός γενικά έχει βαρύνουσα θέση, δεδομένου ότι οι τουριστικές ανάγκες και επιθυμίες των πελατών - καταναλωτών συνεχώς διαφοροποιούνται (Τσακλάγκανος, 2001; Ηγουμενάκης & Ηγουμενάκης, 2004).
Στον Τουρισμό, η έννοια του marketing εισάγεται μόλις την 10ετία του ’50 και, φυσικά, στην Ευρώπη, όπου ο Τουρισμός είναι ήδη συγκριτικά ανεπτυγμένος και όπου απασχολούνται συστηματικά με την εμπορευματοποίηση και την εκτεταμένη προβολή του (Βαρβαρέσσος, 1992).
Το τουριστικό Μάρκετινγκ θεωρείται από πολλούς μια σύγχρονη οικονομική και παραγωγική τεχνική προώθησης και διαφήμισης του τουρισμού και των εμπλεκομένων με αυτών μερών, και ενώ αυτά τα δύο θέματα ανήκουν στο μάρκετινγκ, απεικονίζουν μόνο μια πτυχή της «λειτουργίας» του μάρκετινγκ και του «οργάνου» της τουριστικής ανάπτυξης ( Καραγιάννης & Έξαρχος, 2006)
Το τουριστικό µάρκετινγκ είναι µια κατευθυνόµενη δραστηριότητα που αποσκοπεί στην εξισορρόπηση των στόχων των τουριστικών προορισµών ή προµηθευτών µε τις ανάγκες των τουριστών (Seaton & Bennett, 19 ).
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΥ ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ
Μείγμα μάρκετινγκ της τουριστικής επιχείρηση
ΣΤΑΔΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΛΗΨΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΕΚ’ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΤΑ - ΕΠΙΣΚΕΠΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ Η’ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
