Σελίδα Εκπαιδευτικού
Συζήτηση και σχόλια για την Ιστοεξερεύνηση |
Συχνά παρατηρείται το φαινόμενο οι μαθητές να δυσκολεύονται να συσχετίσουν τα επιστημονικά δεδομένα που διδάσκονται στο σχολείο, με φαινόμενα και υλικά της καθημερινής ζωής. Για την υπερνίκηση του προβλήματος αυτού, φαίνεται πως οι ΤΠΕ και οι πολυμεσικές εφαρμογές που παρέχουν, μπορούν να συνεισφέρουν σε σημαντικό βαθμό.
Οι ιστοεξερευνήσεις θεωρούνται οι ίδιες σενάριο διδασκαλίας, στο οποίο οι περισσότερες ή όλες οι πληροφορίες που χρειάζονται οι μαθητές προέρχονται απόκατευθυνόμενη αναζήτηση στο Διαδίκτυο, σε δικτυακούς τόπους επιλεγμένους από τον εκπαιδευτικό (Dodge, 1977), χωρίς φυσικά να αποκλείεται η χρήση άλλων κατάλληλων πηγών, έντυπων ή ηλεκτρονικών.
Η αξιοποίησή τους ακολουθεί την προσέγγιση της οικοδόμησης της γνώσης.
Οι μαθητές, με την υποστήριξη του εκπαιδευτικού, καλούνται
Στο συγκεκριμένο σενάριο γίνεται προσπάθεια να ακολουθηθούν διδακτικές προσεγγίσεις βασισμένες σε δύο σύγχρονες θεωρίες µάθησης. Συγκεκριμένα:
Ι. ∆οµικός εποικοδοµισµός του Piaget
Σύμφωνα µε το δοµικό εποικοδοµισµό, η µάθηση συντελείται µέσα από αλληλεπιδραστικά περιβάλλοντα στα οποία ο μαθητής αναλαµβάνει την ευθύνη για το «πώς» θέλει να μάθει και ποιες πληροφορίες θέλει να προσλάβει (Perkins, 1991,
στο Μακράκης, 2000, σ.31) .
ΙΙ. Κοινωνικός εποικοδοµισµός του Vygotsky.
Πυρήνας της θεωρίας αυτής είναι η παραδοχή ότι η επιρροή του κοινωνικού περίγυρου, και ιδιαίτερα της εκπαίδευσης, είναι αποφασιστικής σημασίας για τη μάθηση και τη διανοητική εξέλιξη του ανθρώπου. Κατά συνέπεια η µάθηση
συντελείται µέσα από ένα κοινωνικό πλαίσιο, το οποίο παρέχει στο µαθητή τα κατάλληλα γνωστικά εργαλεία και το κατάλληλο περιβάλλον στήριξης. Μέσα από αυτό το φθίνον «πλαίσιο στήριξης» (Ματσαγγούρας, 2000) δηλ. από τον κοινωνικό
περίγυρο (scaffolding) και µε τη σταδιακή απόσυρση αυτής της καθοδήγησης (fading scaffolding), ο μαθητής βοηθείται να αποκτήσει τη γνωστική του αυτονομία. Με τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ µαθητών και δασκάλου και τον µεταξύ τους διάλογο, ο
µαθητής θα φτάσει στη «Ζώνη επικείµενης ανάπτυξης» (Zone of Proximal Development.) δηλ στην ανεξερεύνητη περιοχή στο εσωτερικό του µαθητή, στην οποία οι δυνατότητες του βρίσκονται σε λανθάνουσα κατάσταση και περιμένουν το κοινωνικό πλαίσιο να τις φέρει στην επιφάνεια. Σε αυτό το σηµείο φαίνεται η σηµασία της διαμεσολάβησης του δασκάλου και του συμμαθητή (Κόµης, 2001, σ.47, Κουλουµπαρίτση 2003,σ.57). Γι’ αυτό και σε αυτό το σενάριο όλες οι δραστηριότητες γίνονται σε οµαδοσυνεργατική διδασκαλία. Ο δάσκαλος σε αυτήν την περίπτωση είναι εμψυχωτής και καθοδηγητής, με φθίνουσα καθοδήγηση.
|
Update C |
Συζήτηση και σχόλια για την Ιστοεξερεύνηση |
Η ιστοεξερεύνηση δεν έχει κλειδωθεί με κωδικό εκπαιδευτικού.