Διαδικασία
Τα παιδιά είναι χωρισμένα σε τρεις ομάδες.Μετά την ακρόαση του παραμυθιού , κάθε ομάδα καλείται να καταγράψει τις απόψεις της στα εξής ερωτήματα:.
1η ομάδα
Τι θα γινόταν, αν η Μόνα είχε μιλήσει για το πρόβλημά της στη μαμά της;
Τι θα γινόταν, αν η Μόνα είχε πέσει στην παγίδα;
2η ομάδα
Τι θα γινόταν, αν η Μόνα είχε μιλήσει στη δασκάλα της για το σπασμένο μολύβι και τις μουτζούρες;
Τι θα γινόταν, αν η Μόνα συνέχιζε να μη θέλει να πάει στο σχολείο;
3η ομάδα
Τι θα γινόταν, αν η Μόνα αποφάσιζε να μιλήσει στον λαγό, το αγριογούρουνο και την αλεπού;
Τι θα γινόταν, αν η Μόνα μιλούσε στον κυρ γάιδαρο;
Στη συνέχεια η κάθε ομάδα παρουσιάζει τις υποθέσεις της στην ολομέλεια της τάξης.Το κάθε παιδί εικονογραφεί το σημείο του παραμυθιού που του έκανε εντύπωση και όλες οι ζωγραγραφιές τοποθετούνται σε χαρτί του μέτρου φτιάχνοντας ένα κολάζ ομαδικό.
Στη δραστηριότητα "Αν η φιλία ήταν ...θα ήταν ..." Τα παιδιά κάθονται σε μαγικό κύκλο Ο εκπαιδευτικός δίνει σε κάθε παιδί το ‘ξύλο που μιλάει’ όπου το κάθε παιδί απαντά στο ερώτημα αν η φιλία ήταν ένα ζωάκι, τι ζωάκι θα ήταν; Ή αν η φιλία ήταν ένα σάντουιτς ποιο θα ήταν, για να μπορέσει ο/η εκπαιδευτικός να διερευνήσει εμπειρίες των παιδιών. Το ‘ξύλο που μιλάει’ το χρησιμοποιούν πολλές ινδιάνικες φυλές ώστε να έχουν όλα τα μέλη της φυλής την ευκαιρία να πουν την γνώμη τους και να μιλήσουν με τη σειρά στον κύκλο για να ακουστούν. Όποιος κρατά το ξύλο έχει το λόγο δίνοντάς το στον επόμενο, κυκλικά. Αν κάποιος δε θέλει να μιλήσει το δίνει στον επόμενο. Σημαντικό στην δραστηριότητα αυτή είναι τα παιδιά να κατα- νοήσουν ότι θα έχουν την ευκαιρία να μιλήσουν μόνο αν κρατούν το ‘ξύλο που μιλάει’ κι έτσι οι άλλοι θα το ακούν, θα το σέβονται και θα μάθουν να ακούνε και τα ίδια τι έχουν να πουν τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας, να γίνουν, δηλαδή, καλοί ακροατές.Η κάθε ομάδα φτιάχνει την αφίσα του καλού φίλου στέλνοντας τα δικά τους μηνύματα με αφόρμηση από το παραμύθι.
Τα παιδιά στο τέλος των τριών δραστηριοτήτων ακούνε το τραγούδι :" Εγώ και εσύ μαζί" και το δραματοποιούν.
