Συμπέρασμα
Ο λογικός σχεδιασμός ακολουθεί μετά την κατασκευή του εννοιολογικού Διαγράμματος ΟΣ.
Επιλέγουμε το μοντέλο δεδομένων για την υλοποίηση της βάσης (στις μέρες μας το σχεσιακό).
-
Κάθε οντότητα γίνεται πίνακας (λέγεται σχέση).
Τα στιγμιότυπα κάθε οντότητας θα είναι οι γραμμές του πίνακα.
-
Για τις διμελείς συσχετίσεις 1:1 δεν δημιουργείται πίνακας για τη συσχέτιση, αλλά κοινός πίνακας για τις δύο οντότητες που περιλαμβάνει τα πεδία τους, με πρωτεύον κλειδί ένα από τα δύο πρωτεύοντα των οντοτήτων.
-
Για τις διμελείς συσχετίσεις 1:Μ δεν δημιουργείται πίνακας για τη συσχέτιση, αλλά το πρωτεύον κλειδί της οντότητας από την πλευρά του 1 προστίθεται ως ξένο κλειδί στην οντότητα στην πλευρά του Μ.
-
Για τις διμελείς συσχετίσεις Μ:Ν δημιουργείται πίνακας για τη συσχέτιση, με σύνθετο πρωτεύον κλειδί τα πρωτεύοντα κλειδιά των οντοτήτων της συσχέτισης. Το σύνθετο πρωτεύον κλειδί ίσως περιλαμβάνει επιπλέον πεδία.
Έτσι συνηθίζουμε να λέμε ότι μια συσχέτιση Μ:Ν «σπάει» σε δύο συσχετίσεις 1:Μ.
Η τελική μορφή των πινάκων που θα υλοποιήσουμε στο Σύστημα Διαχείρισης Βάσεων Δεδομένων, δηλαδή το λογισμικό ΒΔ, προκύπτει μετά από τη διαδικασία της κανονικοποίησης που θα γνωρίσουμε στο επόμενο κεφάλαιο.
